| |||||
| |||||
|
|
|
تاريخ: 14/6/1386
"مكتب تفسيري صدرالمتألهين" بزودي توسط انتشارات «بنياد حكمت اسلامي صدرا» در اختيار علاقمندان قرار مي‌گيرد
بزودي كتاب «مكتب تفسيري صدرالمتألهين» نوشته «دكتر علي نصيري» توسط انتشارات «بنياد حكمت اسلامي صدرا» در اختيار علاقمندان قرار مي‌گيرد.
___________________________________________________________________
به گزارش روابط عمومي «بنياد حكمت
اسلامي صدرا»، اين كتاب از شش فصل برخوردار است: 1) نگاهي بر زيستنامه و انديشه‌هاي
صدرالمتألهين؛ 2) آشنايي با تفسير و شيوه تفسيري صدرالمتألهين؛ 3) علوم قرآني از
نگاه صدرالمتألهين؛ 4) مباني فهم و تفسير آيات از نگاه صدرالمتألهين؛ 5) گرايش
عرفاني در تفسير صدرالمتألهين و 6) گرايش فلسفي در تفسير صدرالمتالهين.
در مقدمه اين كتاب به قلم مولف، آمده
است: «تفسير القرآن الكريم» يكي از بهترين و غني‌ترين تفاسير شيعه است كه به خامة
فيلسوف و عارف پرآوازه يعني صدرالمتألهين در سدة يازدهم هجري فراهم آمده است. اين
تفسير هفت جلدي كه به سورة فاتحه و بخشي از سوره بقره (تا آيه 65)، آية الكرسي، آيه
نور و شماري از سوره‌هاي قرآن همچون يس؛ سجده، حديد و ... اختصاص يافته، بسياري از
معارف ژرف در زمينه علوم و معارف قرآن و نيز مباني تفسير را در خود جاي داده است؛ و
بدون ترديد اگر صدرالمتألهين در كنار اجتناب از اطناب در برخي از مجلدات، توفيق
تكميل آنرا مي‌يافت، چنانچه آرمانش بود، در صدر تفاسير شيعه بلكه تفاسير فريقين جاي
مي‌گرفت.»
مولف «مكتب تفسيري صدرالمتألهين» معتقد
است يكي از عوامل غنا و ژرفابخشي به تفسير ملاصدرا اينست كه «صدرالمتألهين از آغاز
تحصيل تا پايان عمر در سايه تربيت علمي و عملي اساتيد عارفي همچون ميرداماد، با
شگفتي وصف‌ناپذير به سير و سلوك معنوي و تحمل رياضتهاي شاقّ و تطهير باطن روي آورد.
تحمل دوران طولاني عزلت همراه با سير و سلوك در كهك قم بدور از تمام غوغاهاي
اجتماعي و هفت بار تشرف به خانه خدا با پاي پياده از نشانه‌هاي آشكار در حيات
ملاصدرا براي اثبات اين مدعاست.
وي در پايان يادآور مي‌شود: «بي مقدار
دانستن تمام علوم ظاهري در برابر علوم حقيقت و عرفان و تاكيد بر انحصار فرا چنگ
آوردن معارف الهي با سير و سلوك و كسب نزاهت باطن و اشاره به اينكه شماري از معارف
الهي و قرآني، تنها در سايه شهود براي او حاصل آمده در كنار پافشاري بر اين نكته كه
مفسّراني همچون زمخشري و بيضاوي تنها از كرانه قرآن توشه‌اي بس اندك گرفته‌اند،
همگي نشان از جايگاه سلوك و عرفان در انديشه او و تاثير آن در تفسير او دارد و از
آنجا كه قرآن، دستيابي به معارف خود را در انحصار پاك نهادان مي‌داند، جاي شگفتي
ندارد كه در تفسير صدرالمتألهين به كرانه‌هايي از معارف قرآن برخوريم كه تنها زيبنده
نهاد پيراسته و رياضت پيشه صدرالمتالهين است.»
|
|
